1. Dane podstawowe.
Tytuł: Personal Taste (gaeinui chwihyang, 개인의 취향, Personal Preference)
Kraj: Korea
Rok produkcji: 2010
Liczba odcinków: 16
Czas trwania odcinka: 70 min
Główni aktorzy: Son Ye Jin, Lee Min Ho
Gatunek: komedia romantyczna.
2. Fabuła.
Na podstawie powieści pod tym samym tytułem autorstwa Lee Sae In.
Jeon Jin Ho to architekt, który chcąc uchronić swoją niewielką firmę przed bankructwem musi dowiedzieć się jak najwięcej o pewnym unikalnym budynku. Okazuje się, że mieszka w nim samotna, roztrzepana kobieta – Park Gae In. W wyniku kilku zbiegów okoliczności Jeon Jin Ho, udając geja, wprowadza się do domu Park Gae In. Jak długo jego prawdziwa tożsamość pozostanie w ukryciu?
3. Muzyka.
Typowo „dramowa”. Jest kilka ballad, w tym 2AM – 바보처럼, która najbardziej mi się spodobała. Poza tym oczywiście nie zabrakło kilku często powtarzanych motywów. Oprawa muzyczna pasuje do klimatu serii.
4. Gra aktorska/Bohaterowie.
Główna para aktorów, czyli Lee Min Ho i Son Ye Jin dobrze się uzupełniali. Lee Min Ho o wiele bardziej pasuje mi do roli wykształciucha i pedanta niż niekoniecznie ogarniętego nastolatka jak np. w Kkotboda namja. Natomiast Son Ye Jin pamiętałam ze świetnych ról w melodramatach A Moment to Remember i The Classic. Miło było zobaczyć ją w komedii jako roztrzepaną i naiwną młodą kobietę. Pasuje zarówno do ról dramatycznych jak i komediowych. Odnośnie postaci drugoplanowych – było ich dość sporo, jednak moje serce zdobył Ryu Seung Ryong wcielający się w rolę współpracownika i niby-kochanka głównego bohatera. Był przezabawny i wniósł wiele do komediowej strony dramy.
5. Wykonanie techniczne.
Bez zastrzeżeń. Odrobinę raziły mnie przykrótkie spodnie głównego bohatera, jednak doczytałam się, że taka w Korei panuje (panowała) moda 😉
6. Ogólna ocena.
Z góry przepraszam za krótką i niepełną ocenę, ale dramę tę widziałam dawno temu. Wpis zostanie uzupełniony, jeżeli obejrzę ją ponownie.
Personal Taste to jedna z moich ulubionych dram. Przede wszystkim cenię ją za komediowe elementy – przez większość serii można się sporo uśmiać. Jak to już bywa z dramami, nawet komedie romantyczne wplecione są wątki dramatyczne. W tym przypadku tę rolę pełni tragiczna przeszłość Park Gae In związana ze śmiercią jej matki. Pod koniec serii zmianie uległ klimat – z pogodnej komedii w dramat. Odrobinę mnie to zaskoczyło, jednak jako całość Personal Taste prezentuje się bardzo dobrze. Z pewnością zadowoli osoby, które szukają rozrywki w dobrym wydaniu.
Ocena: 8/10
Pozwolę sobie przytoczyć to co napisałam dla ADP…”Skończyłam oglądać „Personal Taste”…i wrzucam tą pozycję do mojego katalogu z dramami „nawet fajnymi, ale raczej do nich już nie wrócę” 😉 Polecam ją na czas, kiedy naprawdę nie ma już co oglądać…czasami strasznie się ciągnęła i była flegamtyczna (zero jakiejkolwiek akcji). Przynajmniej Lee Min Ho pozbył już się tego swojego słynnego pudla na głowie i wygląda o 100 razy lepiej ;)” Nic dodać nic ująć…6/10